SAMENVATTING THOMASKLANKEN – 2008

januari:
Gelezen uit het boek Numeri aan het begin van het nieuwe jaar: ‘De zegen uit het boek Numeri heeft: priesterzegen…. Opmerkelijk is: het was geen voorrecht het volk te zegenen, het was een opdracht. En ook: het is geen zegen van de priesters, maar van God zelf. Niet de priesters hebben de zegen bedacht, het is God zelf die met deze woorden van priesters zijn zegen wil toezeggen aan zijn volk. Er staat: Zo zal Ik hen, mijn volk, zegenen, wánneer de priesters zo mijn naam over de Israëlieten uitspreken…… De Heer zegent u, de Heer behoedt u. Geen mogelijkheid, maar een zekerheid.
Uitnodiging aan vrijwilligers en belangstellenden voor een feestelijke parochiemiddag op zondag 27 januari. Het wordt een middag met voor ieder wat wils. Een middag met een feestelijk karakter.
Aankondiging Kerkbalans ende Memisa-collecte ter ondersteuning van een verpleegkundigenschool en een opleidingscentrum voor artsen in Tanzania.
De Trefplek-avond in januari ging over het boek van Klaas Hendrikse: Geloven in een God die niet bestaat.

februari:
Henk Haverkort houdt in een verslag van ons parochiefeest De lofzang gaande: ‘We vierden het patroonsfeest van Thomas van Aquino. We werden weer herinnerd aan de typische dominicaanse spiritualiteit die Thomas predikte. En die ons aanmoedigt te blijven zoeken naar de waarheid die is te vinden in het Grote Verhaal van de Bijbel. Daar hebben we niet alleen elkaar, maar ook een inspirerende voorganger bij nodig. En die hebben we inmiddels al 25 jaar in ons midden. Pater Dolf Niesen o.p. legt ons al die jaren op eigentijdse wijze de Schrift uit. Daarvoor brachten we hem die zondag terecht hulde.’
Anne Stael legt de bedoelingen uit van het nieuwe project van de Thomasparochie: het Plein van Siena: ‘Het Plein van Siena zal zich vestigen aan de Rijnstraat 109. Wij zullen daar een nieuwe plek creëren met een open deur, een lage drempel, met mooie spullen om te verkopen, een gastvrije tafel en cursussen over vragen die te maken hebben met geloof en zingeving.’
Aangeboden worden pastorale aanwezigheid, cursussen, gespreksgroepen, filmvertoning op het gebied van geloven en levensbeschouwing; via de winkel producten als boeken, iconen, religieuze artikelen, kaarsen. En verder wisselende kleine exposities. Omdat er nog veel te doen is aan de realisatie van dit project zal de winkel/cursusruimte in september opengaan.
De Vastenactie: Hulp voor de bevolking in Brazilië die lijdt onder de aanleg van enorme soja-plantages. Voor de aanleg van die plantages worden grote delen van het Amazone woud gekapt. De ontbossing heeft grote gevolgen voor flora en fauna. En ook voor het leef- en werkgebied van de oorspronkelijke bewoners van het woud. Boeren met kleine stukjes grond komen in de verdrukking.

maart:
De Vastenactie wordt afgesloten met een lied van de Braziliaanse landarbeider Miquel: ‘Als het land niet gemaakt is door mensen, als het het werk van God is, zoals de lucht, hoe kan iemand het zich dan toe-eigenen, dit goed dat er voor allen is die moeten eten? Laat men het land dan niet afrasteren en afnemen van de gezinnen die ervan moeten leven…. Maar nu is het nodig te zeggen: de grond is van degene die het bewerkt.’
Amnesty International vraagt in het kader van de Internationale Vrouwendag (8 maart) aandacht voor Iraanse en Braziliaanse vrouwen in onderdrukking; achterstelling, mishandeling, verkrachting.
Op de Trefplek-avond in april zal worden gesproken over de vele verschillende namen van God: Adonai, Heer, Eeuwige, de Ene, Ik ben die ik ben, enz. Dat doen we met deskundige begeleiding van ds. Henk Lensink. ‘Dit alles onder het genot van koffie, thee en frisdrank.’

april:
Bij Witte Donderdag enkele gedachten van Timothy Radcliffe o.p., opgetekend in zijn boek: Waar draait het om, als je christen bent?: ‘Meer dan ooit zijn mensen in onze tijd op zoek naar zin en betekenis. Wij zijn zoekers onderweg, met meer vragen dan antwoorden. Wie zijn we, waar komen we vandaan, waarom doen we alles, waar gaan we heen?…. Het christendom biedt geen wegenkaart, alleen een verhaal. De kern van dat verhaal ligt in deze drie dagen (WD, GV en Pasen), die ons meenemen van het laatste avondmaal naar paasmorgen…… Wat Jezus toen heeft gedaan, dat heeft hij ons gegeven om zelf ook te doen. Om hem te gedenken. Die herinnering maakt ons tot hoopvolle mensen. Zijn gebaar van die avond opent voor ons de ruimte van hoop…. Iedere keer dat wij het avondmaal vieren, beelden wij uit dat het leven en diepste delen is..’
Week van de Nederlandse Missionaris: spiritualiteit in het missiewerk: Spiritualiteit is een belangrijk element in het werk van missionaire werkers. Meer dan puur ontwikkelingswerk leeft het van de geestkracht die te vinden is en zichtbaar wordt in de ontmoeting, de omhelzing en het contact van mens tot mens, van arm en rijk, van noord en zuid. Het is dezelfde kracht ie tijdens Pinksteen centraal staat.’
Op 26 april wordt een concert gehouden in onze kerk door Kopera, een koperensemble van professionals en amateurs: werken van o.a. Gabrieli, Gounod, Verdi en Gershwin. Opbrengst Vastenactie is € 2417,05.

mei:
Bericht van het Plein van Siena i.o.: ‘Het Plein van Siena heeft als motto de dominicaanse uitspraak: Contemplari et contemplata aliis tradere (Overwegen en het overwogene doorgeven aan anderen). Of zoals Thomas van Aquino het ooit zei: “Zoals het beter is te verlichten dan alleen zelf licht te hebben, zo is het ook groter de beschouwende dingen aan anderen door te geven dan alléén te beschouwen.” Men hoopt dat het Plein in november kan starten.’
Ds. Andreas Wöhle is geïnstalleerd als nieuwe dominee van de Maarten Luther-gemeente.
Het motto van de Olympische spelen, Citius, Altius, Fortius, blijkt een dominicaanse oorsprong te hebben, bedacht door Henri Didon o.p. (1840-1900) Hij was de vriend van Pierre De Coubertin, de grondlegger van de Olympische Spelen.
In de Wandeling herdenkt Rob de Groot de doden: ‘Een mooie ondertitel van de naam van een begraafplaats zou kunnen zijn: “Een plek om op te staan”. Het zou kunnen verwijzen naar de jongste dag, als je daar in gelooft. Maar het kan ook verwijzen naar een plek, waar je bij jezelf kunt komen en uit je kleine of grote ellende kunt herrijzen. Een plek om op te staan, je bij je lurven te pakken en je weer re melden bij de levenden. Het waaien van de Geest.’
In Onder Woorden aandacht voor het boek ‘En god viel uit de hemel’; levensverhalen van een generatie (ex)dominicanen: ‘Was er in de jaren vijftig nog een gestage toestroom van jonge mannen en vrouwen die kozen voor een religieuze orde en het priesterschap, tien jaar later was er sprake van een ware exodus. Massaal verlieten religieuzen ambt en klooster en soms keerden ze ook het geloof de rug toe. Colet van der Ven interviewde vijf dominicanen en tien ex-dominicanen over de achtergrond van hun keuze.’

juni:
De Raad van Kerken viert haar 40-jarige jubileum met een jubileumkrant. Het wordt gevierd op 21 juni in de Jacobikerk te Utrecht. Iedereen is hartelijk welkom.
De Stichting Mens en Samenleving biedt in het najaar van 14 tot 20 september en herfstweek aan voor mensen die iets meer diepgang zoeken tijdens hun vakantie en even op adem willen komen. De ander en jezelf ontmoeten zullen daarin centraal staan. Men is vrij om het programma geheel of gedeeltelijk te volgen.
Komisch verhaal van een joods jongetje dat met zijn roomse vriendje naar de H.Mis gaat: ‘Ongelooflijk fader, wat een saak. Ik kom binne. Uitverkocht huis. Geen plekkie meer open. Vooraan een toneel met dreswaar met een kaars erop. Achterin een groot koor met orkest…… Toen die goosers de sente bij mekaar hadde, was de voorstelling afgelope. En toen had die ome sijn petje weer en is ermee weggelope. Maar wij krege onse cente niet meer terug, fader.’

juli/augustus:
Bij gebrek aan opvolging moeten de dominicanen de Rotterdamse parochie Blijdorp teruggeven aan het bisdom: ‘Sinds de stichting van de parochie in 1939 waren er altijd dominicanen actief in het pastoraat…. In de regio Rotterdam zijn nog twee dominicanse parochies: die van Schiedam en Het Steiger… De verwachting is dat door de vergrijzing van zowel kerkvolk als dominicanen in de toekomst meer parochies zullen ophouden dominicaans te zijn.’
Rob de Groot geeft in zijn Wandelingen op Zorgvlied een prominente plaats aan Jan van Kilsdonk. En ook Henk Haverkort gedenkt hem: ‘In de roerige jaren zestig was ik geïnteresseerd en betrokken bij de kerkelijke ontwikkelingen van na het concilie….. Het vele pastorale veldwerk dat uit deze hectische ontwikkelingen voortkwam, was in onze stad in de gezegende handen van o.a. pater van Kilsdonk. Vooral jonge mensen die hun kerkelijke verleden aan het ontgroeien waren, kwamen in geestelijke nood te verkeren. Op die kritieke momenten vonden zij “de Kils” op hun pad. Zij konden op zijn zeer persoonlijke pastorale aandacht rekenen. Deze bijzondere priester is op 1 juli op 91-jarige leeftijd overleden.’
Een monumentaal boek: Gods predikers; genieten van loyale oppositie van binnenuit: ‘Een monument, een titanenwerk, een pracht boek. De complimenten voor Gods predikers waren niet van de lucht. Het boek is geschreven door prof. Marit Monteiro en beschrijft de geschiedenis van de dominicanen in Nederland tussen 1795 en 2000. Niet als een opsomming van gebeurtenissen in de tijd, maar als een verhaal van een groep mannen die zich lange tijd bijna uitverkoren voelden, als geleerde hoeders van het geloof, maar die in de naoorlogse jaren een bijzondere ontwikkeling doormaakten.

september:
Naar aanleiding van de gedenkdag van St. Dominicus preekt pater Niesen op zondag 10 augustus over de stilte: ’ Stilte is van levensbelang. Hoe kunnen wij iets waarmaken van de stilte? Hoe maken wij van onze kerk een ruimte waarin wij elkaar hartelijk ontmoeten en met elkaar vieren, en tegelijk toch een ruimte, waarin wij stilte kunnen vinden om te kunnen bidden? Ook voor ons is stilte van levensbelang. Niet in de storm, niet in de aardbeving, niet in het vuur, maar in het zwijgen van de stilte, daarin kwam het woord van de levende God.’
Wandelingen op Zorgvlied gaat ook over de stilte en verwijst naar de drie uur durende documentaire Into great silence, dat de kijker kennis laat maken met het leven in diepe stilte in het karthuizerklooster in La Grande Chartreuse in Frankrijk. Een ongekende ervaring.
Op 8 augustus is pater Nico Steenstra o.p. toch nog plotseling overleden. Hij was al enige jaren ziek: ‘Nico Steenstra was van 1969 tot 1975 pastor in de Thomasparochie. Velen van ons zullen zich hem herinneren: pater Nico met pruik. Want hij vond dat hij wel erg vroeg kaal werd en dat dat hem zo ouwelijk maakte. Maar hij maakte er ook weer geen heikel punt van. Nico’s lijfspreuk was: “Het lijden in deze tijd weegt niet op tegen de toekomstige heerlijkheid.” Nico was vooral een man van mensen; open, graag gezien, met een ruime belangstelling. En hij genoot van de respons van zijn parochianen. Die had hij ook nodig om geïnspireerd te blijven. Pater Ben Vocking o.p. sprak bij zijn uitvaart: ‘Na vele jaren namen mensen nog met hem contact op, dankbaar voor wat hij voor hen had betekend.’

oktober:
Uitleg joodse feesten onder de titel: Grote ontzagwekkende dagen: ‘Ook de Joden vieren één keer per jaar Nieuwjaar en wel aan het begin van de herfst, op het moment waarop de natuur lijkt te sterven. Enigszins tegendraads. Maar tegelijkertijd is het typerend voor een volk en een godsdienst die de hoop als fundament hebben: juist wanneer de natuur sterft, wordt de hoop op nieuw leven gewekt. Op het Joodse Nieuwjaar volgen tien dagen van inkeer, waarop men bijeenkomst om God vergeving te vragen voor zijn zonden. Deze grote, ontzagwekkende dagen worden afgesloten door het feest van Grote Verzoendag. Daarna is het oude jaar voorbij en het nieuwe begonnen.’
Trefplek-avond in oktober gaat over vergeving: ‘Wat is dat? Hoever gaat dat? Is vergeving altijd mogelijk? Wat zegt ons geloof over vergeving? Wat zijn onze eigen ervaringen hiermee? Uit de inleiding van de avond: ‘Vergeving is erkennen en verkondigen dat je gelooft dat de mens meer is dan zijn schuld en dat er na de schuld die onherroepelijk is, toch nog een nieuwe start gemaakt kan worden.’

november:
Wisseling van de wacht bij het parochiebestuur. De bestuurstermijn van parochiebestuurders Lenie Blom en Jos Rondeel is afgelopen. Zij krijgen eervol ontslag. Benoemd als nieuwe leden worden Mariëtte Blom en Loek de Kruif. En herbenoemd voor nog eens vier jaar zijn Mechtild Maes en Ronald Pellemans, deze laatste als vice-voorzitter van het bestuur.
Jan Brugman en Magda Haverkort hebben de stoelen op het secretariaat vakkundig van nieuwe bekleding voorzien. Ze staan stralend rood en fonkelend nieuw bij.
Onderwerp van de Trefplek-avond in november is: spiritualiteit: ‘Spiritualiteit heeft te maken met de ervaringskant van het geloof en met de manier waarop mensen hun visies met betrekking tot God en hun religieuze overtuigingen vorm proberen te geven. Aldus André Zegveld in zin boek Een plaats om te wonen.’
Henk Haverkort over Samen spelen, samen leven: ‘Die spreuk staat op het kindermonument bij de speeltuin aan de Gaaspstraat. Het herinnert ons aan het wegvoeren van 13000 joodse buurtgenoten in de Tweede Wereld Oorlog…. Bij de jaarlijkse herdenking van dit gruwelijke feit op 3 november speelt groep 8 van de Catharinaschool een belangrijke rol. Zij onderhouden het monument en verzorgen de plechtigheid.’

december:
Ambro Bakker over de os en de ezel en hoe we vanuit het Hebreeuws aan het woord schorriemorrie zijn gekomen: ‘Wist u dat het Hebreeuwse woord voor “ossen” sjoriem is? U begrijpt het al: Amsterdammers hebben dit sjoriem verbasterd tot schorum. Het Hebreeuwse woord voor ezels is “chamoriem”. De uitdrukking “sjoriemwechamoriem” werd later weer door Amsterdammers verbasterd tot schorriemorrie.’
Enkele kerstgedachten in proza en poëzie. Marinus van den Berg: ‘Geen enkele kerst is hetzelfde al kunnen ze op elkaar lijken. Elk aar is hetzelfde kerstverhaal anders, want jij bent anders. Je merkt dat niet altijd op, maar ineens kan je duidelijk worden dat het nooit meer hetzelfde zal zijn… Elk jaar is het kerstverhaal anders, maar wat blijft is het lied van de hoop.