januari:
De jaarlijkse collecte voor de Parochiële Charitas Instelling vlak voor Kerstmis heeft ƒ 1600,- opgebracht. En de collecte voor Solidaridad heeft ƒ 1755,35 opgebracht. Hartelijk dank aan alle gulle gevers.
Terugblik op een snelgroeiende samenwerking binnen het Vierstromen Beraad: ‘Dan valt op dat in januari 1989 voor het eerst door een kleine commissie wordt gesproken over samenwerking van vier kerkgenootschappen in de Rivierenbuurt, verkennende gesprekken worden genoemd.
Onvoorstelbaar is het dan dat al in september dit overleg als resultaat heeft dat de Gereformeerde Waalkerkgemeente en de Evangelisch-Lutherse gemeente gezamenlijk gebruik gaan maken van de Maarten Lutherkerk. Een snel groeiende samenwerking tussen de vier kerken van onze buurt, want ook de gesprekken van de Maranathagemeente met de Thomasparochie werden in dat jaar intensiever en duidelijk gericht op samenwerking in de toekomst.’ Aldus A. I. M. De Jong, vice-voorzitter van het parochiebestuur. Bep Bijvank bericht over de komende bijeenkomsten van het Katholiek Vrouwengilde.
Het Beraad van kerken Rivierenbuurt bericht: ‘Op 25 maart zal in en rond de Thomas van Aquinokerk alweer de derde oecumenische kerkendag worden georganiseerd.... De vier kernwoorden Verlangen, Verzet, Vertrouwen en Vergeving zullen centraal staan in de gemeenschappelijke kerkdienst en het groepswerk.’

februari:
Pater Niesen beschrijft het leven van Thomas van Aquino, patroonheilige van onze parochie: ‘Ze zeggen dat hij als jongen van een jaar of 5 al bezig was met de vraag: Wat is God? Later zou hij van zichzelf zeggen: het is een taak van mijn leven alleen over God te spreken. Dat ben ik aan Hem verschuldigd. En aan die taak heeft hij zijn leven gewijd.’
Het parochiebestuur beraadt zich over de viering van 9.30u., nu het koor Soli Deo Gloria is weggevallen. Men wil het eigen karakter van de viering toch zien te bewaren en roept parochianen op hierover mee te denken.
Het parochiebestuur maakt zich zorgen over de tanende belangstelling voor de boetevieringen vóór de grote feesten: ‘De boeteviering was geënt op het conciliair proces van Vrede, Gerechtigheid en Heelheid van de schepping.’
Het Vastenactie-project ligt dit jaar in Argentinië: ‘Het Vastenactie-project betreft de oprichting van een coöperatie van bijenhouders. Met het project beoogt men in eerste instantie te komen tot inkomensverbetering van de ongeveer 100 families - 900 personen - die lid zullen worden van de coöperatie.’

maart:
Bericht wordt over het overlijden van pater Nico Simonis o.p. die van 1954 - 1958 en van 1962 - 1980 aan onze parochie verbonden was. En het overlijden van pater Loek Beekman o.p. die van 1942 - 1953 deel uitmaakte van het patersteam.
Uit een onderzoek van het NIPO over het teruglopende kerkbezoek in Nederland: ‘In 1964 bleek 36 % niet naar de kerk te gaan, in 1984 was dat opgelopen tot 51%, in 1989 lag het percentage niet-kerkgangers op 48.’
Voor de actie ‘Help de Poolse baby’s de winter door’ werd op zaterdag 3 februari een inzamelingsactie van babyvoedsel, - kleding, enz. Gehouden: ‘We kwamen handen tekort om alles aan te pakken, te sorteren en voor vervoer gereed te maken. Toen om vijf uur alles was ingepakt, stonden er langs de muur van de koffiehoek achterin de kerk zoveel dozen, dat iedereen wel moest toegeven dat deze inzamelingsactie geweldig was geslaagd.’ Aldus medeorganisator Rita van der Woude.
De Wereldraad van Kerken vindt dat christenen een andere houding tegenover natuur en dieren moet aannemen: ‘De christelijke kerken hebben tot nu toe de mens wel erg centraal gesteld in de schepping. De mens mocht over de natuur en de dieren heersen en ze exploiteren. Ze waren er alleen voor hem..... Waartoe dit hebberige standpunt leidt, zien we dagelijks om ons heen. De oorspronkelijke natuur verdwijnt met een sneltreinvaart van deze aardbol en de dieren met haar....
De Wereldraad van Kerken stelt dat er geen sprake zal zijn van vrede en gerechtigheid op aarde, zolang de mens kortzichtig blijft streven naar economisch gewin op korte termijn. De mens dient zijn leven dan ook zo in te richten dat aarde en milieu hiervan geen blijvende schade ondervinden. ‘

april:
Een dankbrief van de parochie St. Jan Bosco uit Lubon, Polen voor de ingezamelde goederen: ‘In ons land is de situatie voor de kinderen erg slecht, dus de hulp die we van jullie kregen heeft ons erg geholpen.‘
Verslag van de ontmoetingsdag van vrouwen die kerkelijk vrijwilligerswerk doen: ‘Deze dag die werd bezocht door een groot aantal vrouwen uit het bisdom Haarlem, was georganiseerd door de werkgroep Mirjam. Mevr. Wies Stael-Merkx, voorzitster van de Acht Mei Beweging, gaf in een inleiding haar ervaringen als vrouw in de kerk weer, met de nadruk op macht en machtsongelijkheid tussen mannen en vrouwen....... Een voorbeeld van oprecht solidair zijn van mannen en vrouwen was het verhaal van een pastoraal werkster. Zij vertelde dat haar mannelijke collega niet wil worden gewijd, zolang zij, als vrouw, dit recht nog niet heeft verworven. Zij voelde zich daardoor gesterkt.’ Aldus het verslag van Ans Gouwerok, Magda Haverkort en Leny Blom.
Aankondiging van de jaarlijkse bijeenkomst van de Acht Mei Beweging op 12 mei i de IJsselhal in Zwolle.
Een overzicht van de statistiek van onze parochie laat zien dat het gemiddelde kerkbezoek is gedaald van 428 in 1985 naar 304 in 1989. Het totaal aantal parochianen liep terug van 2454 in 1985 naar 1919 in 1989.

mei:
Aankondiging van de Eerste Communieviering die lang niet elk jaar kan worden gehouden.
In Parochiebestuurlijkheden bericht vice-voorzitter A.I.M. de Jong over de herinrichting van de Maranathakerk ten behoeve van een plek voor onze parochie, in een samen onder één dak met de Hervormde gemeente: ‘Als de plannen doorgaan zal er in het aangrenzend gebouw bij de kerk een ruimte komen voor een dagkapel, vergaderruimte, een werkkamer voor de pastor en een werkkamer voor stencil- en typewerk.’
De Vastenactie heeft dit jaar ƒ 15.184,35 opgebracht. En de data van de bijbelcursus van Jill. Klappe o.p. worden vermeld.
De wekelijkse Inloopochtend viert haar eerste lustrum: ‘Uit de reacties van de bezoek(st)ers is wel gebleken dat de Inloop een niet weg te denken ontmoetingspunt voor velen betekent. Terecht dan ook dat het 5-jarig bestaan feestelijk werd gevierd.’ Aldus Det van de Broek.

juni:
Parochiebestuur bezint zich op diaconale taken zoals het Vluchtelingenproject, maar moet zich beperken vanwege overbelasting en/of ouderdom van vrijwilligers die nu al veel doen binnen onze parochie.
Over de Weg van de Liturgie schreef Kees Kok in het blad Uittocht, geciteerd in Thomasklanken: ‘In alle godsdienstige en maatschappelijke rituelen gaat het om de inpassing van de mens in een bepaald zinsverband. Zonder rituelen kan de mens niet zinvol leven. Een leven zonder rituelen is als een trein zonder rails. De rituelen die horen bij het zinsverband dat ons in de joodse en christelijke traditie is overgeleverd, noemen wij: liturgie...... Zo is liturgie een samenspel van drie elementen: traditie ofwel: het gehoorde woord; de toe-eigening ofwel: het gevierde woord; en de toe-passing ofwel: het geleefde woord.‘
Aandacht in de Pinksterboodschap van de Raad van Kerken Nederland voor het Conciliair Proces: ‘Intussen hebben zich in onze wereld ingrijpende veranderingen voltrokken. Volkeren hebben hun bevrijding gevierd. Er kwam uitzicht op nieuwe vreedzame verhoudingen tussen Oost en West. De weg naar afschaffing van het apartheidssysteem werd geopend. Dat geeft ons reden tot vreugde. Tegelijk wordt deze vreugde getemperd door een blijvende bezorgdheid. De meerderheid van onze wereldbevolking leeft nog steeds in grote armoede.’

juli/augustus:
In Parochiebestuurlijkheden bericht vice-voorzitter A.I.M. de Jong: Tegen de tijd dat de vakantie begint komen er van verschillende kanten programma’s los voor het komende seizoen. Zo bieden het Diocesaan Pastoraal Centrum en de Dekenale Pastorale School een programma aan van cursussen voor mensen die in de parochie werkzaam zijn of daar een taak op zich willen nemen.’
In het kader van het Conciliair Proces een aantal tips om ons afval te beperken: ‘”Ja, maar wat ik thuis loos, is toch niet te vergelijken met wat er vervuild wordt door fabrieken, boeren, enz.?” Misschien heel waar. Maar ligt onze verantwoordelijkheid om vervuiling te voorkomen niet in de eerste plaats bij onszelf? In ons privéleven? Bovendien is het best de moeite waard wat wij met z’n allen aan huisvuil bij elkaar brengen: zo’n 20% van het totale afval.’
Jill Klappe o.p. over Wandelen door Amsterdam: ‘Elke rechtgeaarde Amsterdammer wandelt natuurlijk regelmatig in zijn stad en wil die stad steeds beter leren kennen, Er is een mogelijkheid een wandeling te maken langs de schuilkerken (Papegaai, Begijnhof, Krijtberg, Onze Lieve Heer op Solder, Doopsgezinde kerk aan het Singel). De wandeltocht is elke donderdag in juli en augustus.’

september:
Henk Haverkort in zijn bijdrage ‘We nemen de draad weer op: ‘In mijn vakantie ontmoette ik op een landweggetje aan de rand van het bos een boer die net uit het veld kwam, waar hij zijn gewas had gecontroleerd..... “Komt er nog regen vandaag?”, vroeg ik, terwijl ik naar een paar wolken in de verte wees. “Het is hard nodig. Wat mij betreft mag het komen”, antwoordde hij. En zo was er schijnbaar sprake van tegenstrijdige belangen. Althans op korte termijn. Als vakantieganger wil ik het nog droog houden, maar voor hem gold een fikse bui regen als hoogst noodzakelijk voor de groei en bloei van het gewas. Toch hoef je er nauwelijks over na te denken hoe stedelingen en boeren juist zo afhankelijk van elkaar zijn.... Uiteindelijk vonden wij elkaar in onze slotconclusie dat er toch ten eeuwige dagen gegeten, dus geoogst, dus gezaaid zal moeten worden. En zo voelde ik me op die broeierige middag verrassend verbonden met iemand die vlak daarvoor voor mij nog een vreemde was.’
Pater Niesen schrijft in zijn bijdrage Bij een afscheid: ‘Waarom houden wij eigenlijk uitvaart in de kerk? Omdat het zo hoort? Voor de buitenstanders? Voor nabestaanden? Voor ‘de zielenrust van de overledenen’, zoals dat vroeger plechtig werd gezegd? Omdat er een waardige afronding moet zijn in de stijl van de overledenen? Of omdat de geloofsgemeenschap en alle anderen die haar/hem hebben gekend, in staat moeten zijn om samen te komen om haar/hem heen? Omdat een geloofsgemeenschap ook samenkomt in gebed, wanneer iemand uit haar midden gestorven is? Mij persoonlijk spreekt vooral dat laatste erg aan.’
Aandacht is er voor de Vredesweek dat in het teken staat van de toekomst van Europa: ‘Is er in de nieuwe supermacht Europa nog ruimte voor maatschappelijke bewegingen? Is daar ook een stem voor het evangelie en voor de kerken?’
Een oproep aan parochianen mee te denken over de komende adventsvieringen. En aandacht voor de oecumenische gespreksavonden.

oktober:
De Zonnebloem, afdeling St. Thomas van Aquino, doet ook dit jaar weer mee met de landelijke actie Zon in de schoorsteen. De opzet van de actie is om zieke, gehandicapte en/of eenzame ouderen met St. Nicolaas te verblijden met een cadeautje, om hen in die dagen te laten blijken dat zij er wezenlijk bij horen.’
Pater Niesen informeert ons over de betekenis van Allerzielen en Allerheiligen: ‘Allerzielen noemt de namen van onze eigen lieve doden. Wij noemen ze dan stil voor onszelf, maar ook hardop bij ons gemeenschappelijk gedenken. Wij willen hen niet vergeten die bij ons hoorden, toen zij nog leefden. En daarbij beseffen wij hoe vergankelijk wij mensen zijn. Dood en leven komen dichter bij elkaar.’ Aankondiging van de nieuwe Missiekalender 1991, met Japanse prenten, geïnspireerd op bekende bijbelverhalen. En met boeiende verhalen op de achterkant van de kalenderbladen. Slechts ƒ 8,-.
De Thomascantorij bestaat 15 jaar en dat is feestelijk gevierd. Een reünie met oud-leden is in voorbereiding.

november:
Vreemdelingen in ons midden. Pater Niesen gaat daar uitgebreid op in aan de hand van een tekst uit Exodus (22.20): Gij moet de vreemdeling niet slecht behandelen en hem het leven niet moeilijk maken. Want zelf heb gij als vreemdeling in Egypte gewoond. ‘De psalm zegt: De Heer waakt over de vreemdeling. Hij geeft steun aan weduwe en wees. Vreemdelingen worden in één adem genoemd met armen, kleinen, weduwen en wezen, de mensen die het meest in de knel zaten in de samenleving van die dagen. God zelf neemt het voor hen op...... Zo’n schrifttekst als Ex. 22.20 nodigt ons uit om er van tijd tot tijd eens bij stil te staan, hoe wijzelf denken en doen wanneer wij te maken hebben met de vreemdelingen in ons midden.’
Aandacht voor de jaarlijkse kerstgroetenactie van Amnesty International: ‘De gevangenen naar wie u schrijft, hebben hun mening geweldloos verkondigd en zitten soms al geruime tijd gevangen. Door een kaart te sturen, laat u merken dat er aan hen wordt gedacht.’
De werkgroep Missie&Ontwikkeling verkoopt elke vierde zondag van de maand koffie, thee en chocoladerepen in het kader van solidariteit met kleine boeren in Afrika en Zuid-Amerika: een kwestie van smaak (in dubbel opzicht)

december:
Uiteraard informatie over de komende Advents- en kerstvieringen. En de jaarlijkse P.C.I.-collecte.
‘Kerstmis zullen de meesten van ons ongetwijfeld in een goede en gezellige sfeer vieren. Maar het zou ook goed zijn, als we die dagen tenminste in onze gedachten solidair zouden zijn met degenen die in minder prettige omstandigheden verkeren. Jezus komt met Kerstmis onder ons als teken van leven, als een licht in de duisternis. Als wij zijn licht opsteken, zullen we gevangenen, woonwagenbewoners, asielzoekers, ouderen zien en weten wat ons te doen staat.’ Aldus Rob de Groot in zijn bijdrage Van de redactie.
In Parochiebestuurlijkheden volop aandacht voor de geschillen in de samenwerking tussen de parochies van Amsterdam-Zuid. De plannen van de Kerkgebouwen Kommissie Amsterdam wekken veel weerstand; de kerkgebouwen van de Agnes-, de Christus Geboorte-, de Thomas- en de Willibrordparochie zouden moeten worden gesloten. Geconstateerd wordt dat deze plannen dwars door het pastorale plan Zuid heen fietst. Wordt vervolgd.’
De collecte voor Wereldmissiedag heeft ƒ 1776,60 opgebracht. Een prachtig resultaat.
Mensen die moeilijk ter been zijn en graag naar de kerstnachtmis willen komen, kunnen zich opgeven bij Louis Tuinder, graag vóór 15 december. Hij zal proberen vervoer te regelen.
De stichting Mokum zingt is in november 1989 gestart met maandelijkse volkszangbijeenkomsten. Het initiatief daartoe is uitgegaan van een breed samengestelde, onafhankelijke werkgroep die relaties onderhoudt met de Raad van Kerken Amsterdam. Mokum zingt iedere 3e zondag van de maand.
Op 6 januari is er een Nieuwjaarsbijeenkomst in het Wijkcentrum. Van harte uitgenodigd.