Januari:
Aandacht voor de jaarlijkse actie Kerkbalans: ‘In een maatschappij waarin steeds meer verwijdering lijkt te ontstaan, mogen wij als kerk de eenheid blijven zoeken. Daar waar steeds meer mensen eenzaam zijn, strekken wij onze handen naar hen uit. Zo verbinden we ons aan de maatschappij, aan elkaar en daarmee aan God.’
Op zaterdag 21 januari 2017 wordt het jubileumjaar 800 jaar dominicanen feestelijk afgesloten. Verder aandacht voor de Week van Gebed: De gebedsweek zal in het teken staan van verzoening en terugblikken op 500 jaar Reformatie. Met de slogan ‘Jouw hand, mijn glimlach’ maken de organisaties het thema concreet.

Februari:
Over Aswoensdag schrijft pastor Niesen ons:
‘Aswoensdag roept ons op tot soberheid, terugkeer naar de weg van God. Wij worden dan getekend met de as als symbool van alles wat niet blijvend is. Maar as betekent ook vruchtbare grond, waarin nieuw leven kan ontkiemen. Een heilzame en vitale tijd ligt voor ons. We kunnen nieuwe geestelijke energie ontvangen. We kunnen ons leven intenser beleven. We kunnen loskomen uit een zekere gewenning en sleur. Tegenwoordig heet dat ook wel: het lijf ontslakken, de geest onthaasten. Vastentijd wil een gezonde hygiëne zijn voor lichaam en ziel. Een rustige tijd, die stapsgewijs voortgaat.’
In de rubriek Onder Woorden aandacht voor twee boeken over Dominicus: ‘St. Dominicus en de orde der predikheren’ van Richard Finn en ‘Dominicus ontmoeten’ van Paul D. Hellmeier.

Maart:
Het Vastenactieproject van dit jaar is gesitueerd in El Salvador: ‘De zusters van de Beschermengel hebben in Popotlan een jeugdhuis opgericht. Iedereen weet dat dit jeugdhuis van de zusters is en de kinderen kunnen hier dus veilig komen om te spelen en om lessen te volgen. Dat varieert van dansen en muziek tot sporten, maar de kinderen leren er ook hoe ze ruzies en meningsverschillen kunnen oplossen zonder met elkaar te vechten of te schelden. De zusters willen het jeugdhuis graag uitbreiden met extra activiteiten, maar daar is geld voor nodig. Daarom vragen ze onze hulp!’
Amnesty International vraagt in het kader van internationale Vrouwendag aandacht voor vrouwen die werken in de palmolieproductie in Indonesië: ‘Op en rond Internationale Vrouwendag op 8 maart vragen we Unilever om vrouwen op palmolieplantages te beschermen. De omstandigheden waarin vrouwen werken op de Indonesische palmolieplantages van Wilmar zijn mensonterend.’
Aankondiging van het vierjaarlijkse kapittel van de dominicanen, van 14 t/m 22 maart. Er wordt beleid gemaakt voor de vier komende jaren. Ook worden provinciaal en andere bestuurders gekozen.

April:
Op maandag 24 april a.s. zal een studiemiddag plaatsvinden tussen een aantal Protestantse en Katholieke theologen over Eucharistie en Avondmaal: Is samen vieren mogelijk? Wat geloven we precies en hoe beleven we dit sacrament? De uiteindelijke vraag zal zijn: welke beletselen staan er (nog) in de weg voor PKN en de R.K. voor een gezamenlijke viering in onze kerken in Nederland ?
In zijn Wandelingen op Zorgvlied besteedt Rob de Groot aandacht aan verrassende ontdekkingen: ‘Wij mensen komen jarenlang op ons bekende plekken, gaan jarenlang om met vaste vrienden, kennissen, collega’s en toch... Plotseling ontdekken we iets nieuws: een huis, een pleintje dat we nog nooit hebben gezien. En in die ons overbekende mensen ontdekken we ineens een bijzondere eigenschap, een bijzonder talent. Zulke ontdekkingen bieden misschien ook wel eens een uitweg uit een vastgeroeste relatie of vriendschap. Elkaar weer opnieuw bezien, attent zijn op misschien wel meer verborgenheden bij elkaar.’

Mei:
In deze Thomasklanken de pinksteroverweging van paus Franciscus. Over parochies schrijft hij: ‘De parochie is geen achterhaald instituut; juist omdat ze ontzettend flexibel is kan ze verschillende vormen aannemen, afhankelijk van de openheid en missionaire creativiteit van de gehele gemeenschap. Hoewel het zeker niet het enige evangeliserende instituut is, blijft ze, als ze in staat blijkt tot zelfvernieuwing en constante aanpassing, de Kerk zelf die leeft te midden van de huizen van haar zonen en dochters. Dit veronderstelt dat de parochie in contact is met de huizen en levens van haar mensen, en niet een nutteloze structuur wordt die geen voeling heeft met mensen, of een zelfingenomen cluster van een paar verkozen enkelingen. De parochie is de aanwezigheid van de Kerk in een bepaald gebied, een omgeving voor het horen van Gods woord, om te groeien in het christelijk leven, voor dialoog, verkondiging, liefdadigheid, eredienst en vieren .’
Verder aandacht voor de Week van de Nederlandse Missionaris en de Zondag van de Oosterse Kerken.

Juni:
Naar aanleiding van Sacramentsdag schrijft pastor Niesen o.a.: .....Maar in de loop van de tijd verschuift de beleving. Er wordt meer nadruk gelegd op het gemeenschappelijke vieren zelf, minder op de verering van het teken. De gemeenschap verzamelt zich rond de tafel van de Heer. Er zijn allerlei taken en functies in de viering. Er wordt werkelijk met elkaar gebeden en gezongen. Er wordt samen brood gebroken en de beker gaat rond. Daarmee wordt Sacramentsdag anders gevierd. Minder triomfantelijk en feestelijk, maar niet minder intens en betrokken.’
Uit Wandelingen op Zorgvlied: ‘Als je jong bent en nog een hele toekomst voor je hebt, kun je soms een soort eeuwigheidsgevoel krijgen, alsof je heer en meester bent van je tijd en je je niet kunt voorstellen dat het ooit anders zal worden. Midden in het leven, druk met van alles en nog wat.
Als je ouder wordt en je verleden langer is dan je toekomst, leer je dat heel veel van je gedoe maar betrekkelijk is. Maar mag je hopen dat iets van wat je hebt bereikt op welk gebied dan ook, in je nageslacht mag voortleven.’

Juli/augustus:
Een toch wel schokkend bericht vanuit het bisdom: ‘Aan p. A. Niesen o.p. is op meest eervolle wijze ontslag verleend als pastoor per 1-7-17. Hij is daarmee ontheven van zijn verantwoordelijkheid van pastoor. Hij is welkom om in de parochie als priester te blijven assisteren. Hulpbisschop Mgr. Hendriks is per 1-7-2017 benoemd als administrator van de parochie ( = eindverantwoordelijke pastoor).’
Ook het parochiebestuur wordt geheel vervangen door mensen vanuit het bisdom. De reden van deze wijziging van bestuur: ‘De situatie van de parochies in Zuid werd gecompliceerd genoemd. De regio Zuid is achtergebleven in groei naar samenwerking. Om dat nu eens goed aan te kunnen pakken werd het nieuwe zakenbestuur in de Thomasparochie noodzakelijk geacht: een breekijzer in Zuid.’
In Onder Woorden aandacht voor het boek De waterdruppel, Weg van God van Ernst Marijnissen o.p. : ‘Alle godsbeelden sneuvelden totdat Johannes, begenadigd catecheet en evangelist, me bij de hand nam en leerde: niemand heeft ooit God gezien, maar wie Jezus van Nazareth ziet, heeft de Vader gezien. Vertaal bijbel met menswording, beschouw leven als een waterdruppel, langzaam naar het einde reikend, en je bent weg van God.’

September:
De Vredesweek heeft dit jaar het thema: De kracht van de verbeelding. ‘Verbeeldingskracht stelt je in staat om te dromen, om grenzen te verleggen, om samen te zoeken naar wat je bindt met anderen in plaats van verdeelt. Het stelt je in staat om je te laten inspireren door moedige vredesactivisten in conflictgebieden die blijven geloven in vrede. ‘De kracht van verbeelding’ biedt hoop op een betere wereld. Een wereld waarin plaats is voor iedereen.’
In de Wereldmissiemaand oktober besteedt Missio Pauselijke Missiewerken dit jaar aandacht aan de katholieke gelovigen in Burkina Faso. ‘Het West-Afrikaanse land is relatief vreedzaam, maar zeer arm. De katholieke Kerk blijft niet aan de zijlijn staan. Missiezondag is vooral het feest van de solidariteit. We vieren dat we deel zijn van een wereldwijde gemeenschap van mensen die verantwoordelijkheid voor elkaar neemt. Het laat ons niet onverschillig dat meisjes in Burkina Faso slachtoffer worden van een gedwongen huwelijk of dat vrouwen als heks vervolgd worden.’

Oktober:
Bij het begin van het nieuwe werkjaar schrijft pastor Niesen ons o.a. het volgende: ‘Op het laatst gehouden kapittel van de Nederlandse dominicanen is ook nagedacht over onze zending. Er werd gezegd, dat gezonden zijn in de geest van Dominicus niet betekent, dat wij zo maar een neutrale boodschap objectief doorgeven. Ons leven zelf is eigenlijk al verkondiging. Daarvoor is nodig dat wij persoonlijk en samen zoeken naar een ontvankelijke houding van luisteren, bidden, studeren en nadenken. De boodschap van het evangelie is de weg die Jezus ons heeft gewezen. En die weg gaat door ons persoonlijk geloofsleven heen. Zo krijgt die boodschap kleur en aantrekkingskracht in iedere levensfase. De boodschap van het evangelie wordt door ons verder gedragen, als wij in gesprek blijven met de omstandigheden waarin wij leven. En zeker, als wij in gesprek blijven met de anderen met wie wij leven en samenwerken en ouder worden.’
Stilteplek op Allerzielendag: ‘Op donderdag 2 november kan ieder vanaf 14.00u. tot 18.00u. binnenlopen op Rijnstraat 109 om in stilte een lichtje aan te steken tot gedachtenis van eigen overleden dierbaren. Daarvoor is een stilteplek ingericht. Ieder is daar welkom om wat te blijven bidden, gedenken, lezen of zomaar wat stil te zijn.’

November:
Claartje Kruijff, theoloog des Vaderlands, schrijft in dagblad Trouw over het belang van de kerk als plaats van ontmoeting en inspiratie: ‘Ik hoor van mensen, dat zij niet naar de kerk gaan, maar het toch fijn vinden dat die kerk er is. Een kerk als huis van contemplatie en troost, als huis voor de ziel. Een heilige plaats waar mensen al eeuwenlang komen om hun leven te kunnen plaatsen. Ik ga naar de kerk omdat ik het nodig heb. Het gaat er over mij, maar het draait niet allemaal om mij. Ik mag er kwetsbaar zijn en mijn verwarring laten klinken. Als ik me verdrietig voel, steek ik er een kaars op. Het is balsem voor mijn ziel, maar ook bevrijding uit mijn ego. Ik hoor over opdracht en bestemming, zingeving aan mijn dagelijkse bestaan.’
En verder: ‘Wist u dat je óók welkom bent in onze winkel op Rijnstraat 109, als Plein van Siena daar geen programma heeft? Gewoon in de middaguren als onze winkel open is, kun je daar binnenlopen voor een goed gesprek, een kop thee of koffie. Je kunt daar een boek komen lezen of je eigen krant. Je kunt er misschien wat schrijven of studeren, zo je wilt.
Of zo maar wat stilte zoeken om op adem te komen. Misschien kom je er wel tot een stil gebed… Onze winkel is een bijzondere winkel: je hoeft er niet per se iets te kopen. Je kunt er ook binnenlopen als je met een vraag zit, of als je zin hebt om eens met iemand te praten. Onze winkel is een plek van gesprek en ontmoeting. Dus: welkom, tot ziens!’

December:
Over het oude kerstlied (o.a. Herders, Hij is geboren) schrijft Klaas Koelewijn in het Gemeenteblad Evangelisch-Lutherse Gemeente, onder meer: ‘De liederen waren niet bedoeld om in de kerk te zingen. Men zong ze vooral tijdens de zogenaamde kerstspelen. Dit was een laat middeleeuwse traditie waarbij men in de openlucht het kerstverhaal ging naspelen. Met kostuums, decor en diverse personages werd het kerstverhaal opgevoerd. Hoewel de katholieke kerk officieel geen rol had in de organisatie, verleende het wel lange tijd de goedkeuring eraan. Het stimuleerde immers de volksdevotie. ....Na de zeventiende eeuw zijn er nog vele prachtige kerstliederen geschreven, maar de eenvoud en tederheid van deze volkspoëzie is nadien zelden meer geëvenaard, laat staan overtroffen.’
Een visie van Erik Borgman over De toekomst van de kerk.
Aankondiging van de jaarlijkse Adventsactie en de P.C.I.-collecte. En de schrijfmarathon kerstgroeten van Amnesty International in onze kerkruimte.