Januari:
In zijn preek Samen verder, uitgesproken op nieuwjaarsdag, besteedt pater Niesen ook aandacht aan de toekomst van onze parochie, met name de huisvesting. Het is al enige tijd duidelijk dat we om financiële redenen niet meer in de Maranathakerk kunnen kerken: ‘Voor onze parochie zal het geen gemakkelijk jaar worden. Onze brief met toekomstplannen is verstuurd naar onze bisschop. Wij wachten op zijn antwoord. Dat antwoord zal ons komend jaar vorm geven.’
Aandacht voor het boek ‘Dag jongen van licht; toespraken bij het afscheid van homoseksuele mannen’, door pater Jan van Kilsdonk s.j. ‘Pater van Kilsdonk heeft talloze mannen bijgestaan tijdens hun ziekte en stervensproces. Minstens zeventig keer heeft hij vaak uitvoerig gesproken tijdens een afscheidsviering in zo’n situatie.’

Februari:
Een afscheidsbericht van Una Cintina die 4 jaar organist van onze parochie is geweest. ‘Zij heeft het prachtige orgel van de Maranathakerk opnieuw leven in geblazen en ons allemaal geleerd wat orgelmuziek is.’
Aankondiging van het kapittel van de dominicanen in Huissen. Er zal onder meer een nieuwe provinciaal worden gekozen.

Maart:
De Vastenaktie gaat dit jaar over een project in Honduras. Uit de USA teruggestuurde asielzoekers moeten worden opgevangen en een nieuwe toekomst in eigen land zien te krijgen. De zusters Scalabrinianas zetten zich voor hen in met opvang, helpen met een beroepsopleiding, onderwijsondersteuning en sociale integratie.
Amnesty Internaional, groep 333 De Pijp/Rivierenbuurt die in elke Thomasklanken aandacht vraagt voor politieke gevangen, vraagt deze keer aandacht voor bedreigingen van vrouwen in Colombia op de internationale dag van de vrouw.
De Stichting Dignity stopt met haar maandelijkse vieringen in onze kerk (zie Th.kl. mei 2011): ‘Steeds minder mensen voelen de noodzaak om bij de Rooms Katholieke Kerk te horen. Zij kiezen voor eigen verantwoordelijkheid en zoeken op andere wijze voor invulling van hun spiritualiteit.’

April:
Het dominicaans kapittel heeft een nieuwe provinciaal gekozen: René Dinklo. Met zijn 47 jaar is hij de jongste dominicaan in Nederland. - Gemeld wordt het overlijden van Tonny Lundahl. Zij was jaren lang een trouwe hulp in de pastorie voor Annie Bosma.

Mei:
Korte bespreking van het boek ‘Opmaat tot eeuwigheid; beschouwingen van broeder Martinus Muskens’: ‘Dit boek gaat over de dood. Dat wij doodgaan, dat ik dood ga, en dat we het daar zo weinig over hebben. Maar eigenlijk gaat dit boek over God. Dat God bestaat, dat wij met God verbonden zijn, dat wij ons leven en onze dood in die verbondenheid kunnen beleven.’

Juni:
Onder de titel Twee geloven op één kussen bericht Henk Haverkort over de oecumenische viering tijdens Pinksteren. Hoe de tijden zijn veranderd: ‘Mijn goede ouders trokken als trouwe roomsch-katholieke kerkgangers strikt gescheiden op met hun protestantse buurtgenoten. Onze afgedwaalde medechristenen werden gerespecteerd, maar wel op afstand gehouden. En op zondagmorgen volgde ieder zijn eigen route naar de kerk, maar alleen wij gingen de juiste kant op……… Ik dacht hier aan terug tijdens de laatste Pinksterviering. Een volle Maranathakerk met beminde gelovigen van allerlei nominaties……. En als bekroning van dit gelovig samenzijn waren we getuigen van de inzegening van twee mensenlevens die, in de terminologie van voorheen, een ‘gemengd huwelijk’ wensten aan te gaan. Twee geloven op één kussen, daar slaapt de oecumene tussen.’
De Vastenaktie heeft het prachtige bedrag van € 2115,- opgebracht.
Plein van Siena zoekt enkele tuinstoelen om even gezellig buiten te kunnen zitten. Ze werden snel gevonden.

Juli/augustus:
Met het oog op de nabije toekomst organiseert Plein van Siena twee bijeenkomsten over Vieren in een kleine groep. Met Henk Jongerius o.p. op 19 september en Dries van den Akker s.j op 21 oktober.
Rob de Groot gaat in zijn Wandelingen op Zorgvlied ook in op de toekomst van de parochie: ‘Essentieel is de vraag of we er nog in geloven. En waarin dan wel. En waarom dan juist wél in een gemeenschap van gelovende mensen. Zielenheil? Oprechte zorg over de wereld, de stad, de buurt? Inspiratie om te leven opdoen bij elkaar en in het Woord? Breken en delen in en buiten de kerk als bewijs dat het leven in alle opzichten ook goed, ook heel kan zijn?
En Henk Haverkort houdt ons een pauselijke aanmoediging voor, bestemd voor zijn kapelaans, toen hij nog bisschop van Rio de Janeiro was: ‘Ga de buurten in en zoek binnen een straal van 600 meter naar een geschikte plek om met jullie parochianen samen te komen, liturgie te vieren, te bidden en te zingen en de Bijbel ter sprake te brengen. Desnoods in een lege garage.’

September:
Aandacht voor de Vredesweek en Wereldmissiemaand (oktober). Steun wordt gevraagd voor kleine christelijke gemeenschappen in Tanzania: ‘In kleine groepen van zo’n 10 à 15 gezinnen komen mensen bij elkaar om te bidden, Gods Woord te delen en te praten over hun zorgen. Als het nodig is, legt de groep een beetje geld bij elkaar, zodat een zieke de juiste behandeling krijgt of er voor een kind schoolspullen kunnen worden gekocht.’

Oktober:
Verslag van de avond met Henk Jongerius over Vieren in kleine groep, rond onze verhuizing naar Rijnstraat 109. ‘Dat woord verhuizing is eigenlijk niet goed. Hij maakte ons duidelijk dat het niet een kwestie van ‘spullenpakken en wegwezen’ is, maar veel meer een mogelijkheid om ons te herbezinnen op ons gelovig samen-kerk zijn. En vooral de vorm is die we daaraan willen geven. Wat is goed te behouden en wat past beter in onze nieuwe situatie?’ Er is ook een plattegrond van het pand Rijnstraat 109 bij afgedrukt, zodat iedereen zich een beetje op de nieuwe behuizing kan oriënteren.

November:
Naar aanleiding van het thema van Wereldmissiedag over kleine christelijke gemeenschappen schrijft pater Niesen het volgende: ’Voor de toekomst van onze geloofsgemeenschap zouden we eens kunnen kijken naar de Small Christian Communities. …. Wij hebben een eigen geschiedenis, wij hebben een eigen ontwikkeling doorgemaakt. Maar toch. Wij zouden van hen kunnen leren. Want als je nadenkt over een toekomst in ons pand Rijnstraat 109, dan snapt iedereen: dat zal daar anders zijn dan in de Maranathakerk. Als wij daar onze thuisbasis mogen vinden, dan zal het leven van onze geloofsgemeenschap wel eens kunnen gaan lijken op zo’n Small Christian Community. Nieuwe kansen en uitdagingen kunnen zich dan aandienen. Misschien zal het ons dichter tot de kern van alles kunnen brengen: een hecht samenzijn rond het woord van de Schrift, de overweging en het gebed.’

December:
De laatste Kerstmis vieringen in de Maranathakerk. En op zondag 12 januari de allerlaatste viering aldaar. Pater Niesen schrijft: ‘Ons centrum en presentieplek aan de Rijnstraat 109 zal door ons verder kunnen worden ontwikkeld. Voorlopig nog onder auspiciën van de Thomas van Aquino parochie, in de toekomst in het kader van een nieuw te vormen bestuurlijke parochie-eenheid in Regio Zuid….. Hoe wij in onze nieuwe situatie verder gaan is volop onderwerp van overdenking en gesprek. Voor de Thomas van Aquino parochie is het in ieder geval een belangrijke stap naar de toekomst.’