januari:
Het 70ste levensjaar van onze parochie! In dit kroonjaar van ons bestaan bericht vice-voorzitter Arie de Jong over de helaas mislukte poging om samen met de hervormden hun Maranathakerk te gaan gebruiken. Na het samengaan van de 3 protestantse kerken in één gebouw heeft het parochiebestuur getracht het gebouw van de Maranathakerk te kopen, maar dat bleek te duur: ‘Zeer, zeer tot onze spijt moet ik u mededelen dat een verhuizing van onze parochie definitief niet doorgaat.’ Aldus Arie de Jong.
Penningmeester Jos Rondeel bemoedigd ons om in deze moeilijke periode van ons bestaan toch vooral de parochie en elkaar trouw te blijven en vraagt daarom ook onze financiële steun.
Aankondiging van drie gespreksavonden over vragen als: Waarom is er kwaad? Wie is een goed mens? Wat betekenen normen en waarden voor ons doen en laten? Wij hebben ons bevrijd van een moralistisch geloof. Wat is er voor in de plaats gekomen?
De werkzaamheden aan het Geloofsdoek, waarin ook elementen van de Rivierenbuurt een plek krijgen vordert. Een achttal vrouwen is er druk mee bezig.

februari:
In zijn artikel over de stilte haalt pater Niesen de dichter Willem Barnard aan: ‘Ik was op het spoor van de stilte. Ik wilde het opnemen voor de stilte die niet meer geduld wordt, die beledigd, gevioleerd en geschoffeerd wordt, maar die mij dierbaar is als de moeder van het Woord. Uit de stilte komt het Woord naar ons toe en in de stilte mondt het weer uit.’
De Vastenactie 1996 staat in het teken van kredietverlening aan Keniaanse vrouwen: leren, sparen en investeren: ‘Sinds jaren is er binnen LABALU ook speciale aandacht voor vrouwen. Die aandacht richt zich op het verbeteren van het inkomen en de levensstandaard. Het enige dat een vrouw kan doen om haar situatie enigszins te verbeteren is kleinschalige handelsactiviteiten te ondernemen.’
Het Geloofsdoek is klaar. De plattegrond van de Rivierenbuurt hebben de acht vrouwen als basis genomen en in 8 stukken verdeeld. In elk gedeelte is een evangelietekst of iets rondom het Vastenactieproject verbeeld: ‘De Wolkenkrabber tenslotte staat hier symbool voor heel onze Rivierenbuurt; een woonwijk van mensen die - niet zonder eigen problemen - deel uit maken van de rijke westerse wereld. In een stad waar de bewoners in hun angsten geneigd zijn zich op te sluiten in hun geblindeerde huizen uit vrees voor de boze buitenwereld. Maar, goddank, zijn er onder hen altijd nog mensen te vinden die zonder schroom hun deuren en vensters openhouden en in vertrouwen en geloof durven zingen: Zomaar een dak boven wat hoofden, deur die naar stilte openstaat.’
Motto van de komende Acht Mei manifestatie is ‘Hemel en aarde bewegen’. Zichtbaar geloven zal als een rode draad door de dag heen lopen; in ons handelen, in de keuzes die wij maken wordt zichtbaar wat we geloven.

maart:
Pater Niesen reageert op het dekenale plan om voor de Vredes- en de Willibrordparochie een pastoraal werkende (m/v) aan te trekken die, met het oog op de toekomst, ook gedeeltelijk voor de Thomasparochie inzetbaar zal zijn. Dat heeft wel de consequentie dat wij onze dominicaanse traditie willen behouden en dus een kandidaat zoeken die zich daar in kan vinden.
Vanwege ons 70-jarig bestaan is het plan om gedurende dit jaar ons te bezinnen op de nabije toekomst. Op zondag 21 april gaan we dit jubileum feestelijk vieren.
Oproep van de Arme Kant van Nederland om mee te doen met de campagne ‘Armoede is onrecht’. In deze campagne gaat het om een protest te laten horen bij de landelijke en plaatselijke politiek tegen de verarming. Ook de plaatselijke kerken kunnen zich niet neerleggen bij de groeiende tweedeling in onze samenleving. Meer dan ooit moeten de kerken de groeiende kloof tussen arm en rijk zichtbaar maken.’
In zijn Wandelingen op Zorgvlied staat Rob de Groot stil bij de situatie van de daklozen in onze stad: ‘Op Zorgvlied heeft iedere ‘bewoner’ een eigen ‘huis’. Niemand ligt zomaar buiten onder de bomen zonder ‘dak’ boven z’n hoofd...... Er zijn heel wat mensen die geen dak boven hun hoofd hebben, noch ‘s winters, noch ‘s zomers. Een flink percentage van deze mensen heeft psychiatrische problemen.....
Tegenwoordig zie je daklozen ook in onze keurige Rivierenbuurt. Zelfs het portiek van onze kerk is regelmatig in gebruik als veilige haven voor een van onze buurt-dakloze. Een probleem dat ons christelijke hart zeker zal raken, maar in de praktijk toch op weerstand stuit..... Wat kunnen we doen?....Het zal toch niet zo zijn dat de huidige daklozen pas op Zorgvlied een ‘dak’ boven hun hoofd krijgen!’

april:
Gedachten over Witte Donderdag en Hemelvaart. Op die laatste dag is ook de Acht Mei manifestatie: Hemel en aarde bewegen. Rabbijn Awraham Soetendorp zal spreken over ‘Het Woord is niet over zee... Gij kunt het volbrengen (Deut. 30). ‘Van priesterkerk naar geloofsgemeenschap’ heet het programma rond parochies en onder de titel ‘De heilige familie’ vindt er een debat plaats over het gezin dat ook in de politiek een actueel onderwerp blijkt. In ‘Perspectief op levenseinde’ wordt er gesproken over de vele opvattingen en ervaringen met betrekking tot levensbeëindiging en in ‘Boer zijn is geen baan’ komen de problemen en toekomstverwachtingen van de boeren ter sprake.
Een gedicht van Jan van Opbergen naar aanleiding van de 4 en 5 mei viering: ’Herinner je hoe wij destijds slaven waren, dwangarbeiders in het Derde Rijk van Hitler..... Herinner je, want voor je het weet draagt de een weer een sabel en de ander een ster.’
Wandelingen op Zorgvlied gaat over de veranderde Rivierenbuurt waar grootgrutters de kleine winkeltjes bijna hebben verjaagd; waar iedereen haast heeft om zijn boodschappen zo goedkoop mogelijk binnen te halen: ‘Misschien is wel de grootste verandering in onze buurt dat ze anoniemer is geworden. Soms denk ik wel eens dat je op Zorgvlied meer bekenden tegenkomt dan in de Rivierenbuurt. Tijd heb je er in ieder geval wel voor elkaar.’
De feestcommissie voor ons 70 jarig bestaan presenteert zich. De leden zijn: Det van den Broek, Margrit Drenkelford, Marieke Maes, Jan Brugman, André Huis in ‘t Veld en Kees Mensink. In het kader van dit feest wordt elke maand een interview gehouden en afgedrukt in Thomasklanken met een parochiaan. Deze keer een gesprek met mevr. Ida Krijnen, 84 jaar. Over de vorm van de diensten zegt ze: ‘Beter nu. Als je iedere week naar de kerk gaat, raak je sneller vertrouwd met de vernieuwingen en merk je ook dat de dienst je meer gaat doen. Dan groei je mee. Ging vroeger de mis nog wel eens langs je heen, tegenwoordig neem je er meer van mee naar huis.’
Resultaat Vastenactie is ƒ 9583,70.

mei:
Verslag van een gesprek met de Magister (Opperhoofd) van de dominicanen father Timothy Radcliff met afgevaardigden van alle dominicaanse parochies: ‘Het is nu de eerste uitdaging om een toekomst voor te bereiden waarbij de plaatselijke geloofsgemeenschap voor zichzelf zal moeten zorgen.’ Het Dekenaat start weer een tweejarige toerustingscursus om kerkvrijwilligers te vormen voor parochietaken. Gewerkt wordt in kleine groepen met afwisselende werkvormen en met deskundige docenten. In het tweede jaar kan men zich specialiseren in catechese, diaconie, liturgie of pastoraat. Informatie over de manifestatie op 1 juni van de Arme Kant van Nederland in Den Haag: Armoede is onrecht- tegen de verarming en verrijking.
Informatie en zorg over de verdere openstelling van winkels op zondag, maximaal 2 zondagen per jaar: ‘Maar de gemeenten zijn vrij voor openstelling per deel van de gemeente, en zodoende zullen per gemeente meer dan 2 zondagen per jaar de winkels open kunnen zijn.’
Een schreeuw om hulp voor de schrikbarende situatie van kinderen in Liberia, Libanon, Burundi en Soedan als gevolg van de vele gewelddadige conflicten in die regio’s. Actie van de Nederlandse kerken.
Bericht van het overlijden van Bob Kroese, meer dan 25 jaar secretaris/penningmeester van de P.C.I. En een aankondiging van het concert van het Bachzaalkoor in de Maranathakerk op 16 juni.

juni:
Pater Thomas Willers, medebewoner op onze pastorie en pastor voor de Antillianen, viert 28 juli zijn gouden priesterfeest. Zijn collega bij de Antilliaanse gemeenschap, zr. Cira Lourens, zal de preek houden tijdens de viering.
Pater Niesen introduceert de werkgroep Uitvaartliturgie (Leny Blom-Driessen, Jan Brugman, Jan Nolte, Nico van Bakkum en Henk Haverkort): ‘Wij hopen dat zij steeds meer in deze speciale functie worden aanvaard en dat hun inzet bij voorkomende gelegenheden erkenning vindt. Want de viering van de uitvaart is en blijft onze zorg.’
In het kader van ons 70-jarig bestaan het derde interview dit keer met Wilma Ligthart, actief als parochiebestuurder, secretaris en penningmeester.

juli/augustus:
Uitgebreid verslag door Rob de Groot van de Acht Mei Manifestatie in Den Bosch en de indrukwekkende toespraak van rabbijn Awraham Soetendorp: ‘Ik ben hier gekomen om meer te zien dan de beelden van het verleden, die ons altijd achtervolgen en een waarschuwing zijn voor wat in naam van godsdienst en van liefde aan onrecht wordt gedaan, namelijk om te zien wat goed is in u. En wat ik zie is een spankracht, de wil om samen met het joodse volk en de Islam, met boeddhisme en hindoeïsme, samen met al diegenen uit de spirituele tradities wij en zijd de armen ineen te slaan om dat te doen wat God van ons vraagt: de wereld naar rechtvaardigheid te trekken.’
Pater Niesen en Marieke Maes geven 3 avonden over de Islam en het Christendom.
Aankondiging van een impuls/bezinningsdag in het kader van 70 jaar Thomasparochie: ‘Waarom willen wij vandaag bij de kerk horen? Wat denken of voelen wij bij het woord kerk? Wat willen wij bewaren voor de toekomst? En andere vragen.’

september:
Pater Niesen over kijken en (in)zien: een horend hart: ‘De geschiedenis van de mensheid is bezaaid met vergissingen, foutieve inschattingen en vooroordelen. Profeten gingen op de brandstapel, tirannen werden op de troon gezet. En dat allemaal naar gelang de waardering van hun tijdgenoten. Giordano Bruno o.p., Socrates, Galileï, Maarten Luther, noem maar op. Zij waren slachtoffers van het onbegrip van hun tijdgenoten. Door volgende generaties zijn ze gerehabiliteerd en bijgezet in de galerij van de groten der aarde.’
Aankondiging Multiculturele Kerkendag op 21 september; ontmoeten en kennismaken met elkaars etnische en culturele grenzen.
Geloofsgetuigenis "Mijn Heilig Vermoeden" door Henk Haverkort: ‘Een en ander is voor de meesten van ons een te magere bagage gebleken om religieus overeind te blijven. Bovendien was de wereld waarin wij daarna opgroeiden totaal veranderd en kunnen we echt wel spreken van een cultuurschok. De kerk van onze jeugd had te lang stilgestaan om de hogesnelheidstrein van deze ontwikkelingen te kunnen bijhouden...... En laat het ons niet ontmoedigen dat we nog maar met zo weinigen zijn. We kennen toch het Schriftwoord “Waar twee of drie zijn samengekomen, gericht op mijn naam, daar ben ik in hun midden.”. Huub Oosterhuis heeft daar het volgende bij aangetekend: “Twee of drie is niet veel. En tegelijk is twee of drie oneindig veel meer dan alleen.... Je kunt veel meer dan je denkt met twee of drie. Het is genoeg voor een nieuw begin. Je moet niet veel meer verwachten. Maar dat mag je dan ook verwachten: een voortdurend mogelijk nieuw begin van bevrijding. Er zullen er, toch, steeds weer twee of drie zijn die ‘gestuurd’ zijn. En misschien ben jij er een van.’

oktober:
Verslag van de jaarlijkse bijeenkomst van de 9 dominicaanse parochies in Nederland. Doel van de samenkomsten is om met elkaar te proberen het dominicaans eigen in de parochies te bewaren en gestalte te blijven geven, ook als er in de toekomst geen dominicaanse pastor beschikbaar is.
Het kinderfeest op 4 september in het kader van 70 jaar Thomasparochie mag als zeer geslaagd worden beschouwd. De jongste kinderen deden spelletjes als zaklopen, verkleedwedstrijd, stoelendans en nog veel meer. Er was een lekker drankje en veel snoep en een ijsje. De oudere kinderen deden een tocht door de buurt langs een bakker, een notenbar, de tramremise, het politiebureau en de kerk, waar ze allerlei vragen moesten beantwoorden en opdrachten moesten uitvoeren. Een zeer geslaagde dag, aldus het verslag van Ria en Joop Baaij.
In het kader van ons 70-jarig bestaan een interview met het koorlid Nicole Matto. Zij heeft een voorkeur voor het lied 'Gij, Gij peilt mijn hart en Gij kent mij': ‘Wat ze vooral fijn vond van de liturgische werkgroep (waarvan ze deel uitmaakte) was de kritische houding, de zinvolle discussies, het nadenken over wat je eigenlijk viert, het spiegelen naar voorbeelden van nu, de open sfeer, het leren hoe de opbouw van een mis in elkaar zit en het aansluiten van de liederen bij de lezingen.’

november:
Verslag van de Impulsdag van de Thomas met een wensenlijst met het oog op de toekomst van onze parochie. Uit het verslag van Ria Matto-van der Hart: ‘Uit Genesis 4 werd het bekende verhaal van Kain en Abel, de twee oerbroers, voorgelezen. In het uur daarna werd dit verhaal wel op een heel bijzondere manier uitgewerkt. Dit gebeurde door het vrij uitspreken van meningen, veronderstellingen en interpretaties van de deelnemers over deze geschiedenis...... Na een gezellige lunch in de pastorie gingen we terug naar de kerk. Opgesplitst in groepjes van 6 personen was aan ons het verzoek om, indien mogelijk voortbouwend op de beide verhalen (Het tweede verhaal ging over de gelijkenis van de kerk met een reddingspost voor schipbreukelingen. De eerste reddingspost verwordt tot een gezelligheidsclubje, waarna er nieuwe reddingsposten worden gesticht die de oorspronkelijke doelstellingen weer willen uitvoeren.), een wens te formuleren voor onze eigen 70-jarige Thomasparochie. Enkele punten hieruit: Trouw aan de traditie waarin wij staan. Een goede onderlinge verstandhouding en medezeggenschap in besluitvorming. ‘
Het Beraad van Kerken houdt 2 gespreksavonden over de verschillende opvattingen over het Ambt.
Rob de Groot in zijn Wandelingen op Zorgvlied over de symboliek van de boom naar aanleiding van de vliegramp in de Bijlmer: de boom die alles zag: ‘ Van deze boom zou je kunnen zeggen dat hij symbool is voor het leven dat doorgaat, dwars tegen alle rampen en onheil in. En ook een boom die aan de mensen, rondom hem verzameld, troost biedt, als voorwaarde om verder te leven, ondanks vele littekens op lichaam en ziel. Een boom des levens.’

december:
Verslag van een zeer geslaagde vrijwilligersdag vanwege ons 70-jarig jubileum. Met een onverwacht bezoek van de Bosnische bisschop van Banja Luka die ons kwam bedanken voor de geboden hulp bij de opbouw van zijn getroffen parochies.
Een kort verslag van José Verjans van de vrijwilligersdag in het kader van 70 jaar Thomasparochie: ’We worden welkom geheten door de heer A. De Jong, vice-voorzitter van het parochiebestuur, waarna gezamenlijk een welkomstlied wordt gezongen, waarin we de dichtershand van de heer J. Brugman menen te herkennen.’ Het wordt een middag met ludieke spelletjes en een quiz die wordt gewonnen door het team van de Thomascantorij. ‘Een onverwacht intermezzo is de komst van mgr. Fr. Komarcia, bisschop van Banja Luka in Bosnië die voor korte tijd in Nederland is. Hij feliciteert de parochie met haar 70-jarig bestaan en dankt allen die de afgelopen jaren steun hebben geboden aan het door de oorlog getroffen Bosnië...... Aan het eind van de middag wordt ons allen een cadeautje aangeboden: een paraplu, wit voor de dames, zwart voor de heren, in de dominicaanse kleuren dus.... De paraplu komt goed van pas. Buiten regent het nog steeds.’
De situatie van de vluchtelingen in Banja Luka komt ook aan bod in de kerstviering van het Katholiek Vrouwengilde. Anneke Aerts-Volkers, nauw verbonden met deze stad, vertelt over haar werk voor de vluchtelingen.
En weer een oproep van de P.C.I. om tijdens de kerstcollecte gul bij te dragen.