Informatie  Vieren  Zorg  Leren  Onderweg  Financiën  Plein v. Siena  Links

Twee keer per week speel ik in mijn dorp, Berkel en Rodenrijs, een partijtje tennis. Veel sportvrienden zijn opgeleid in Delft. Enthousiast vertel ik na de wedstrijdjes bij de koffie en het bier over Het Steiger, dat sinds dit jaar een Rijksmonument is en over de studiedagen rond Pierre Cuypers in Amsterdam.
De bouwkundigen onder mijn sportvrienden reageren op mijn verhalen met colleges katholieke bouwkunde.
Tot 1953 deelde hoogleraar Granpré Molière de lakens uit in bouwkundig Delft. Hij verfoeide de industriële manier van bouwen, dacht hiërarchisch, in plaats van socialistisch en prefereerde een “eeuwige waarheid” boven vernieuwingsdrang. Een gebouw heeft een ziel nodig. De vorm geeft het gebouw zijn ziel.
Een woonhuis is als een persoon. Het heeft schouders en een gezicht. Het heeft een duidelijke gevel, een smoel en een stevig dak. Het huis is als een persoon, waarbij de mens zich veilig voelt.
Publieke gebouwen zijn monumentaal en hebben een indrukwekkend karakter. Zie: Boijmans van Beuningen. 
http://media.nu.nl/m/m1oxfh2aaeru_wd1280.jpg/boijmans-van-beuningen-moedigt-fotograferen-in-museum.jpg

Deze visie op het bouwen wordt uitgewerkt door Dom Van der Laan.
De Benedictijner monnik: Dom van der Laan is leerling van de Delftse hoogleraar Granpré Molière. In het klooster zoekt Dom Van der Laan naar de grondslagen van de architectuur. Hij ontwikkelt het “plastisch getal” dat de gulden snede verheft tot de derde macht. Zijn gebouwen zijn eenvoudig van opzet, hebben een duidelijke maatvoering en overbodige versieringen ontbreken.
Het klooster in Vaals is illustratief voor zijn ontwerpen. Zie:
http://www.bertaltena.com/wp-content/uploads/2011/03/foto-architectuur-dom-van-der-laan-klooster-vaals2.jpg

Bouwkunde Delft heeft de Delftse School van Granpré Molière verlaten. De faculteit heeft kortgeleden een nieuw pand, onder moderne architectuur, betrokken. In de nieuwbouw laat de faculteit haar visie op bouwkunde zien. De eeuwige waarheid is verruild voor een tijdelijke State of Mind.
Bouwkunde Delft schrijft over haar gebouw als volgt:
Tijdelijkheid heeft iets unieks, het genereert een andere ‘state of mind’. De beleving en de verwachting van een omgeving waar je je tijdelijk bevindt is heel anders dan een permanente. Zoals een reis die je onderneemt om indrukken op te doen. Een stad ontdekken met al zijn verschillende plekken. Een stad die zoals alle steden nooit af is. Zo is het thema voor BK City langzaam ontstaan en verder uitgewerkt. Verschillende ruimtes met een verschillend karakter, balies gemaakt van gestapelde boeken of bekleed met fietsbanden. Hergebruik van materialen tot en met de gevelelementen van de Zwarte Madonna geplaatst in de koffiebar, een omgeving die net als de stad zijn ruw- en rauwheid toont. Deze rauwe en onaffe wereld gevuld met hergebruikte materialen is afgewisseld met kwalitatief hoogwaardige meubels en afwerkingen. Ruw en rauw samen met gepolijst en zacht. “
http://www.architectenweb.nl/aweb/projects/Photo.asp?PID=19937&PhotoID=214786
De ziel in dit faculteitsgebouw is rauw en onaf.

De oud-hoogleraar van de Delftse School zal gruwen van deze tekst van Bouwkunde. Zijn ideeën zien wij als conservatief en behoudzuchtig. De critici van de Katholieke School zeggen dat deze bouwstijl ons terug brengt naar de Middeleeuwen. De Katholieke School is reactionair en wil zich afkeren van de moderne chaos en zielloze ordening.
Pierre Cuypers staat aan het begin van de Katholieke visie op het bouwen, Granpré Molière, hoogleraar aan de Technische Hogeschool te Delft, is de bewaarder van de traditie en de inspirator van het nieuwe bouwen: De Katholieke School. Tot in de jaren van de wederopbouw ontwerpen leerlingen van de Katholieke School de architectuur in Nederland.
Pierre Cuypers 1827-1921, lekendominicaan en bouwmeester, is de inspirator van de “Katholieke School”. Zijn gebouwen en die van zijn school zijn merktekens in Nederlandse steden en dorpen. De romanticus Pierre Cuypers had een verhaal met een geloof in huizen, monumenten, kerken, stations en kastelen die de eeuwen konden doorstaan en de mensen konden vormen en beschermen.

 Als ik door het Rijksmuseum loop gloort de onverwachte schoonheid van het gebouw door de wimpers van mijn ziel. Pierre Cuypers en de Katholieke School zijn niet meer van deze tijd. Onze tijd vraagt om de State of Mind van het tijdelijke.
Word jij, net als ik, onrustig van de voortdurende verandering en schuilt in jou een romanticus die verlangt naar de schone bouwkunst van oude meesters, dan ben je van harte welkom in Amsterdam.
Wies van Leeuwen, bouwkundige, gepromoveerd op Pierre Cuypers, vertelt op woensdag 12 oktober om 19:30 uur in het Plein van Siëna in Amsterdam over Pierre Cuypers als bouwmeester en als lekendominicaan
En
Zaterdag 22 oktober om 14:00 uur laat Wies van Leeuwen ons in de Dominicuskerk in Amsterdam zien wat het bouwen van Pierre Cuypers betekende voor deze kerk en voor zijn bewoners in de pastorie.

Theo Ruiter, lekendominicaan

INFO EN AANMELDEN VOOR DE LEZING EN OF DE RONDLEIDING BIJ:
http://www.pleinvansiena.nl/
info@pleinvansiena.nl of tel. 020-4422009

 terug